Koy cocugu

KÖY ÇOCUĞU

Ben, köy çocuğuyum
Benim gibi
Binlercesi var
Anadolu’nun binlerce köyünde.
Dostumdur tabiat,
Dostumdur yaratılanlar,
Dostumdur
Sarı öküzle
Yanına koştuğumuz
Alaca inek.
Ben köy çocuğuyum
Gün olur,
Tırpan savururum
Nazlı ekinleri incitmeden,
Dolgun başakları dökmeden.
Ananat alır
Tırmık çekerim
Verimli veya verimsiz tarlalarda.
Ben köy çocuğuyum,
Tahsilim çok değil belki
Ama öğretmenim iyiydi ilk mektepte.
Daha sonra yaşamda
Çok şey öğretti bana.

Ben köy çocuğuyum,
Tek tek bilirim rüzgârları,
Keşişlemeyi, kıbleyi, karayeli.
Ne hoş olur poyrazda harman savurması.
Ne hoş eritir lodos
Bahara kalmış karları.

Ben köy çocuğuyum,
Bilirim yağmurun yağacağını.
Bilirim kıtlık ve bolluk olacağı yılları.
Batıl inanç değil
İnanın bendeki.

Ben köy çocuğuyum,
Ayaklarım yalındır belki
Ama tek tek bilirim
Tüm tarihimi ve değerleri.
Doktorumuzda yoktur bizim
Ama ihtiyacımızda yoktur.
Temiz hava bol gıda
Kötü düşüncede yok
Neme gerek doktor
Neme gerek ilaç.
22–04–1976-----Gecelerin Adamı

TOPLUMSAL ŞİİRLER Sayfasına dön